Heb je wel eens tegen iemand die het op zijn werk niet leuk had gezegd: “Andere baan zoeken. Je moet zorgen dat je het naar je zin hebt, dát is het belangrijkst!”?
Ik wel, eigenlijk altijd als iemand (veelvuldig) klaagt over zijn/haar klotebaan. Zelf ben ik ooit gestopt met mijn werk als ‘salesmanager’ (gewoon vertegenwoordiger met een dure naam) om terug op de bouw te gaan werken.
Ik ruilde ooit een 9-5 baan met leuke auto van de zaak in voor een 6-6 baan met een busje, voor iets minder salaris ook nog. Simpelweg omdat ik dat werk zóveel leuker vond dat de rest me niet zoveel uitmaakte.
Naar mijn mening is ‘het naar je zin hebben’ het allerbelangrijkst op je werk. Over geld hebben de meesten van ons het niet als je vraagt naar iemand zijn baan; het draait (voornamelijk) om leuke collega’s, leuk werk en een leuke functie (behalve als het salaris té laag is natuurlijk, hoewel er ook enorm veel mensen vrijwilligerswerk doen…).
Zodra je die leuke baan hebt, merk je (ik tenminste wel) dat je een stuk gemotiveerder bent dan voorheen; lastige klusjes neem je er bijvoorbeeld gewoon bij, en je vindt het helemaal niet erg om eens bij te springen bij een andere collega die het te druk heeft.
Eens? Goed, ga ik een stapje verder.
Als het zo belangrijk voor ons is dat we het werk dat we doen leuk vinden, moeten we dan ook niet zorgen dat we het werk dat we anderen laten doen leuk maken?
Per slot van rekening hebben we toch allemaal liever collega’s (en medewerkers) die gemotiveerder zijn en met wie je op een personeelsfeestje gráág een biertje drinkt, in plaats van ‘m op z’n smoel te willen slaan?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt…
Hierover zal ik nog wel vaker bloggen, één van de ‘stelregels’ die ik in mijn leven probeer te volgen (zowel zakelijk als privé). Ik probeer altijd mensen te behandelen zoals ik zelf ook behandeld zou willen worden.
Binnen ons bedrijf proberen we dan ook onze collega’s zoveel mogelijk eigen zeggenschap te geven, niet alleen over hoe ze iets doen, maar ook over wat ze doen, en wanneer ze het doen. Natuurlijk geldt dat niet voor alles (UPS komt bijv. rond 15u de zendingen ophalen), maar waar het mogelijk is proberen we het toe te passen.
Voor mijn vrouw en mij is dat altijd een heel belangrijk aspect van onze onderneming geweest, en we streven er ook naar dit continu te verbeteren. Een groot deel van ons beleid is gebaseerd op ‘gezond verstand’ en onze eigen ervaringen uit het verleden, maar er zijn ook meer dan voldoende onderzoeken en boeken over dit onderwerp.
In mijn vakantie (die gisteren voorbij was dus) heb ik weer een paar mooie exemplaren gelezen aan de zwembadrand, en één daarvan was “Drive” van Dan Pink. Als afsluiter van deze post onderstaand filmpje (dat ik al een hele tijd kende, volgens mij heeft Roy me er nog ooit op gewezen) dat op een hele prettige manier laat zien waar het boek over gaat:
(het filmpje is een goeie samenvatting, maar het boek is écht een dikke aanrader, eventueel om aan je baas of manager kado te doen, als het nodig is ;))